بداء (4)

بداء یکی از اصولیست که اهل سنت نیز ناخواسته آن را پذیرفته اند؛ اما با خود کلمه چرا مشکل دارند، بر همگان پوشیده مانده است. اهل تسنن بر اهل تشیع ایراد می گیرند که اعتقاد به بداء در نزد اهل تشیع کفر و شرک نسبت به خداست. اما براستی معنای بداء چیست و چرا اهل تسنن به آن ایراد می گیرند؟
اگر خوانندگان عزیز توجه داشته باشند، متوجه می شوند که غالب کلمات در دین و معنای لغوی تفاوت هایی دارند. به عنوان مثال معنای پیامبر در لغت به معنای کسی است که از کسی به کس دیگر پیامی را حمل می کند و می تواند پیامبر هر کسی نیز باشد و برای بردن پیام از هر سرزمینی به سرزمین دیگر نقل مکان می کند. اما وقتی به معنای دینی آن توجه میکنیم، می بینیم که پیامبر کسی است که از سوی خدا آمده و فقط در این راه می تواند پیامبر باشد و برای انجام رسالت خویش نیازی نیست که حتماً نقل مکان کند؛ بلکه پس از انجام رسالت در محل زندگی خویش، می تواند از مبلغین استفاده کند که پیامی را که خداوند به وی داده تا به مردم برساند، مبلغین آنها را به مردم برسانند. تفاوت فاحش پیامبر در معنای لغوی و معنای دینی آن را مشاهده می کنیم.
بداء نیز همچون بیشتر کلمات موجود در دین، دارای دو معنای لغوی و دینی است. بداء در لغت یعنی اینکه چیزی بر کسی پوشیده بوده و اکنون ان چیز بر وی آشکار شده است. اهل تسنن می پندارند که شیعه اعتقاد دارد که بداء در نزد خداوند هم اینچنین معنا شده است، در حالیکه چنین چیزی به طور کامل از سوی شیعه مردود است. زیرا شیعیان هم اعتقاد دارند که بداء با چنین معنایی بر خدا صورت نمی گیرد؛ مگر ممکن است که خداوند باریتعالی از چیزی خبر نداشته باشند و اکنون بر وی آشکار شده باشد که اشتباه کرده و یا نمی دانسته؟!

اما بداء در معنای دینی برای شیعه یعنی اینکه خداوند برای انجام کاری چیزی را در نظر گرفته و بعداً‌ از آن به دلایل مختلف منصرف شده است. به عنوان مثال برای کسی اجل معلقی را در نظر گرفته بود که وی با پرداخت صدقه آن را برطرف کرده است.
برای روشن تر شدن مسئله،مثالی را ذکر می کنیم:
می گویند که پیامبری ـ نامهای مختلف از این پیامبر روایت شده، اما نگارنده نام حضرت عیسی(ع) را شنیده است ـ به همراه یاران خود در مسیری می رفتند که خانه ای را می بینند که در ان جشن عروسی به پاست. پیامبر خدا می فرماید که امروز در این خان ه جشن است و فردا عزا؛ زیرا عروس این خانه فردا از دنیا خواهد رفت. یران این پیامبر، حرف وی را قبول کردند، پس به راه افتادند. فردا از همان مسیر می گذشتند که چشمشان به همان خانه افتاد و در کمال تعجب دیدند که هیچ نشانی از عزاداری در آن خانه نبود. مگر می شود که پیامبر خدا دروغ بگوید؟ پس از وی جویای مسئله را شدند. آن پیامبر خدا آنان را به سوی خانه برد و در زد و پس از اجازه از صاحبخانه وارد خانه شد و از تازه عروس پرسید که ایا دیشب به کسی صدقه ای دادی؟ تازه عروس گفت: اری! دیشب پیرمردی سائل به مجلس عروسی آمد و تقاضای مقداری طعام کرد. هیچ کس به وی توجه نکرد و من برخاستم و به وی چند قرص نان و شام عروسی دادم. پس آن حضرت رختخواب زن را کنار زد که دو مار سمی، به جای نیش زدن تازه عروس، همدیگر را نیش زده بودند و دندان گرفته بودند.
در اینجا شیعه اعتقاد دارد که برای خدا بداء واقع شده، نه به معنای آنکه خداوند نمی دانسته و حال برایش روشن شده، بلکه اجل معلق برای تازه عروس بنا نها نهاده بود که با صدقه دفع گردید.
حال با این اوصاف نیم نگاهی به یک شبهه که از سوی اهل تسنن به شیعه واقع می شود را لازم می دانیم که توضیح دهیم:
اهل تسنن اعتقاد دارند که شیعه در زیارتنامه های امامان دهم و یازدهم ـ امام هادی و امام حسن عسکری علیهما السلام ـ که بیان شده که برای خدا بداء اتفاق افتاده است. آنان اینگونه برداشت نموده اند که در قسمتی از زیارتنامه این دو امام همام و معصوم بیان شده است که شیعه عنوان می کند که: السلام علیک یا بداء الله! یعنی بر سر کسانی که بداء برای آنها اتفاق افتاده!!!! یعنی خداوند قصد داشته که کسان دیگری را به عنوان امام برگزیند، ولی بعداً پشیمان شده است و این دو امام همام را به عنوان ام برگزیده؛ آیا براستی این چنین است؟ اما وقتی که زیارتنامه ی این دو امام بزرگوار را دقیق مطالعه کنید، متوجه می شوید که متأسفانه اهل تسنن بی جهت تلفظ یک کلمه را منحرف کرده اند تا بتوانند بر شیعه ایراد وارد نمایند. اصل آن جمله در زیارتنامه این دو امام همام این چنین است: السلام علیک یا بدء الله. یعنی سلام بر تو ای کسی که خداوند از ابتدا تو را امام و راهبر برای مردم انتخاب نموده بود. متأسفانه کلمه بدء به معنای از آغاز در اینجا توسط اهل تسنن تحریف شده و سعی دارند که از کلمه تحریف شده به نفع خودشان استفاده نمایند.